Σύνδεσμος Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Θεσσαλονίκης

Ιστορικό Συνδέσμου

Η πρώτη κίνηση υποτυπώδους οργάνωσης του Συνδέσμου τοποθετείται χρονικά προς τα τέλη του 1953 με αρχές του 1954.

Πρόκειται για μια προσπάθεια ατόμων που βρίσκονται κοντά μεταξύ τους και επιπλέον τους ενώνει η αγάπη για το μπάσκετ και το ενδιαφέρον για την ανάπτυξή του.
Πρωτεργάτες της κίνησης αυτής οι Σ. Μαυροσκούφης, Χρ. Χρύσης, Μ. Τσικίνας, Β. Τσιμόπουλος, Δ. Φουρουτζόπουλος, Αγ. Κυνηγόπουλος, Αν. Πεταλίδης, Ηρ. Κλάγκας.

Βασικός στόχος τους η ανεξαρτητοποίηση του αθλήματος και της διαιτησίας απ” τον ΣΕΓΑΣ, στον οποίο τότε υπάγονταν. Έτσι εξηγείτε και η απεργία του 1949 λόγω μη ονομασίας διαιτητών απ” τον ΣΕΓΑΣ και η οποία αναγκάζει τον ΣΕΓΑΣ να χρίσει διαιτητές, εν ενεργεία παίκτες, μεταξύ των οποίον και οι Δ. Φουρουτζόπουλος, Αν. Πεταλίδης, Γερ. Τζιβράς, Στ. Ταζεδάκης, Κ. Νικολαΐδης και αργότερα οι Βαγ. Τσιγαρίδας και Γ. Ματσούκας.

Παρά τις σπασμωδικές ενέργειες για ίδρυση Συνδέσμου, κυρίως το 1964 όταν και πραγματοποιείται συγκέντρωση στο ασφαλιστικό γραφείο του αδερφού του Δ. Φουρουτζόπουλου παρουσία των Τ. Ταλιαδώρου, Δ. Φουρουτζόπουλου, Κ. Διονυσόπουλου, Στ. Γιαννουκάκου και Ν. Μαρκή ακολουθεί μία μεγάλη περίοδος απραξίας ως το 1967. Τότε η δραστηριότητα εντείνεται και η φλόγα αναδιοργάνωσης του Συνδέσμου αναζοπυρώνεται. Με πρωτοβουλίες των μετέπειτα μελών του Δ.Σ. του Συνδέσμου και άλλων διαιτητών πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις στα γραφεία του Αετού, στην οδό Δαγκλή, παρουσία των Στ. Γιαννουκάκου, Χρ. Παπαβασιλείου, Τ. Ταλιαδώρος, Αργ. Πλαταμώνας, Ν. Μακρής και αποφασίζεται η ίδρυση του Συνδέσμου. Η σχετική αίτηση με εικοσιμία υπογραφές κατατίθεται στο πρωτοδικείο ενώ προτείνεται ταυτόχρονα και η προσωρινή διοίκηση. Η σύνταξη του καταστατικού ανατέθηκε στον Γ. Σφίκα.
Το πάθος και η αγάπη για το άθλημα απεικονίζεται στα λόγια του Κ. Διονυσόπουλου ο οποίος απευθυνόμενος στους συναδέλφους διαιτητές τόνισε: «Να τον κρατήσουμε τον Σύνδεσμο, η διαιτησία από “δω και πέρα έχει ψωμί», ενοοώντας ότι η διαιτησία έχει μέλλον.
Η ίδρυση του Συνδέσμου κρινόταν επιτακτική ανάγκη. Τα κίνητρα μεταξύ των άλλων ήταν η ανεξαρτητοποίηση από τον ΣΕΓΑΣ, η διεκδίκηση αιτημάτων, με κυριότερο την απόδοση των οδοιπορικών, η ομοιομορφία των εμφανίσεων και των σφυριγμάτων, η σύσφιγξη των σχέσεων των διαιτητών, η επίλυση των προβλημάτων του αθλήματος και βέβαια η προώθησή του στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή που το όνειρο τόσων διαιτητών έγινε πραγματικότητα. Στις αρχές του 1969 έδρεψαν τους κόπους των κόπων τους. Ο Σύνδεσμος Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Θεσσαλονίκης, ο πρώτος πανελλήνια, ήταν πλέον πραγματικότητα.
Το χαμόγελο στα πρόσωπα του τότε προέδρου Κ. Διονυσόπουλου και των Δ. Φουρουτζόπουλου, Στ. Γιαννουκάκου, Χρ. Παπαβασιλείου, Σπ. Παπαχαρίση, Στ. Χατζηνικολάκη, Γ. Κοσμά, Ν. Μακρή, Κ. Σταυρίδη, Αργ. Πλαταμώνα εξέφραζε την ικανοποίησή τους για την ευόδωση ενός πολύχρονου αγώνα, συνάμα όμως και τη βεβαιότητα για την αρχή μιας μεγαλειώδους πορείας του Συνδέσμου στην ιστορία του μπάσκετ.

Πολύ γρήγορα όμως η ύπαρξη του Συνδέσμου απειλείται. Απ” το 1972 και εξής ο Σύνδεσμος ατόνησε και ουσιαστικά έφτασε σε σημείο διάλυσης. Το Σεπτέμβριο του 1976 με ενέργειές τους οι Στ. Γιαννουκάκος, Τ. Αρβανιτίδης και Στ. Συμεωνίδης προσφεύγουν στα δικαστήρια, που τότε στεγάζονταν στην οδό Βασ. Σοφίας, ζητώντας με αίτησή τους το διορισμό νέου Δ.Σ. με σκοπό τη διενέργεια εκλογών και την παραπέρα δραστηριοποίηση του Συνδέσμου. Οι ενέργειες αποβαίνουν ευνοϊκά και πρόεδρος αναγορεύεται ο Στ. Γιαννουκάκος.
«Κάθε αρχή και δύσκολη» όπως σογά υποστηρίζει ο λαός. Έτσι και οι πρώτες στιγμές του Συνδέσμου έκρυβαν τα δικά τους προβλήματα: οικονομικά, οργάνωσης και κυρίως χώρος εγκατάστασης του Συνδέσμου.

Αξίζει όμως να θυμίσουμε στους παλαιότερους και να πληροφορήσουμε τους νεότερους για τους χώρους συγκέντρωσης των προ ημών συναδέλφων.
Πρώτος τόπος συνάντησης στάθηκε από το 1953 – 1954 το γυμναστήριο του Σ. Μαυροσκούφη, στο σινέ «Διονυσία», επί της Αγίας Σοφίας, λίγα μέτρα πάνω από την οδό Τσιμισκή. Εναλλακτική τοποθεσία το γυμναστήριο του Πανεπιστημίου το οποίο παραχωρούνταν με τη μεσολάβηση του Χρ. Χρύση, ο οποίος κατείχε την ιδιότητα του καθηγητή Πανεπιστημίου.\n\n
Αρκετά αργότερα, το 1967 – 1968 χρησιμοποιούνται το γραφείο του Βυρ. Τσιμόπουλου στη Χ.Α.Ν.Θ., το ασφαλιστικό γραφείο του Δ. Φουρουτζόπουλου ή το κυλικείο της Χ.Α.Ν.Θ. Επόμενος σταθμός τα γραφεία του ΑΕΤΟΥ, επί της οδού Δαγκλή.

Από το 1970 – 1971 και εξής, εφ” όσον ήδη είχε ιδρυθεί ο Σύνδεσμος, η πρόνοια και οι προσπάθειες για την ανεύρεση ενός χώρου που θα φιλοξενούσε τους συναδέλφους διαιτητές εντάθηκαν.
Ένα πατάρι ανενεργούς καφενείου στην Ροτόντα παραχωρήθηκε για ένα χρόνο αφιλοκερδώς στο Σύνδεσμο.
Αμέσως μετά και για το χρονικό διάστημα 1972 – 1978 ο Σύνδεσμος φιλοξενήθηκε στον πέμπτο όροφο κτηρίου που βρίσκεται απέναντι από το Ι.Κ.Α. στην Καμάρα. Με την αναγέννηση του Συνδέσμου τον Σεπτέμβριο του 1976, ο χώρος αυτός αναδιοργανώνεται σε πιο άρτια πρότυπα.
Οι μικρές δυνατότητες που παρείχε ο συγκεκριμένος χώρος, οδήγησαν τα μέλη του Συνδέσμου στην απόφαση να στεγαστούν στις 20 Δεκεμβρίου 1978 στην οδό 26ης Οκτωβρίου 14, στα νέα δικαστήρια. Τότε πρόεδρος είναι ο Δ. Φουρουτζόπουλος, γεινκός γραμματέας ο Λ. Χατζόπουλςος και αντιπρόεδρος ο Τ. Μούστος. Ήταν μια κίνηση η οποία παρείχε, αναμφισβήτητα, στο Σύνδεσμο, κύρος και οντότητα. Η συνεχώς αυξανόμενη ενασχόληση νέων προσώπων με τη διαιτησία και η αύξηση του αριθμού των διαιτητών ανάγκασαν τους υπεύθυνους του Συνδέσμου να χρησιμοποιήσουν και το παρακείμενο γραφείο έτσι ώστε ενώνοντας τους δύο χώρους να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των πολυάριθμων, πλέον, μελών.

Προτελευταίος σταθμός ο πρώτος όροφος της Βασ. Γεωργίου 29 Α από το 1994 μέχρι το 2000 όταν και ο σύνδεσμος απέκτησε τα ιδιόκτητα του γραφεία στην οδό Βαλαωρίτου 7.
Από τα πρώτα βήματα ο Σύνδεσμος ευτύχησε να καθοδηγείται από ικανούς και ακούραστους ανθρώπους από τη θέση του προέδρου μόχθησαν για την καταξίωσή του.

Ας τους μνημονεύσουμε:

Ονοματεπώνυμο	Χρονολογία
Κωνσταντίνος Διονυσόπουλος	1969 – 1971
Στυλιανός Γιαννουκάκος	1976 – 1977
Διονύσης Φουρουτζόπουλος	1977 – 1980
Π. Τσολακίδης	1980 – 1983
Στυλιανός Γιαννουκάκος	1983 – 1985
Σάββας Λόρτος	1985 – 1986
Τάσος Μούστος	1986 – 1987
Στυλιανός Συμεωνίδης	1987 – 1993
Κωνσταντίνος Τσούλης	1993 – 1997
Στυλιανός Συμεωνίδης	1997 – 2000
Παναγιώτης Αρβανιτίδης	2000 – 2003
Χρήστος Τζάμος	2003 – 2007
Γεώργιος Γεωργιάδης	2007 - 2014
Γεώργιος Πουρσανίδης	2014 - 2017
Κωνσταντίνος Πουρσανίδης	2017 -